Miód – boski nektar, który zapewni wam zdrowie, szczęście i dobrobyt.

W naszej rodzinie miód stoi na stole przez cały rok. Słoiki opróżniają się w zastraszającym tempie. Jemy miód codziennie. Przywilej posiadania taty-pszczelarza. Dzięki temu, że z pszczelarstwem mam do czynienia od dzieciństwa posiadłam pewną wiedzę o jego magicznych właściwościach. Bardzo wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego jak cudownym składnikiem diety jest miód, jakimi niezwykłymi stworzeniami są pszczoły. Przekonuję się o tym po kilku minutach rozmowy na temat pasieki mojego taty z nowo poznaną osobą. Kilka informacji na temat właściwości miodu znajdziecie w dzisiejszym poście. Zachęcamy by miód stał się stałym punktem waszej diety a nie wyłącznie składnikiem świątecznego piernika 🙂

 

Ważne! Nie zaleca się podawania miodu dzieciom do roku.

Ciekawostki z pasieki mojego taty można śledzić na profilu na instagramie – @pasiekadebowianka

Lecznicze właściwości miodu są na ogół znane. Powszechnie wiadomo, że spożywanie miodu pomaga w leczeniu chorób serca. Łatwo przyswajalne cukry proste zawarte w miodzie szybko odżywiają mięsień sercowy, dają energię wszystkim innym mięśniom. Miód ponadto obniża ciśnienie krwi i polepsza sen. Pod jego wpływem rozszerzają się naczynia wieńcowe, co poprawia ukrwienie mięśnia sercowego. Znane jest dobroczynne działanie miodu w chorobach układu oddechowego. Jego napotne, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne działanie czyni z niego znakomity lek profilaktyczny. Skutecznie usuwa chrypkę kaszel i ból gardła, a także pomaga w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych nosa, gardła, migdałków, zatok, krtani i tchawicy. Wykazuje także właściwości antyalergiczne, jest bardzo skuteczny w leczeniu kataru siennego. Dzięki właściwościom wykrztuśnym jest cennym lekiem pomocniczym w przypadku zapalenia płuc i oskrzeli. Stosowany u chorych wzmacnia ogólną odporność organizmu.

Miód normuje działanie żołądka i jelit. Jest środkiem lekko przeczyszczającym. Przyśpiesza gojenie wrzodów żołądka i dwunastnicy, zmniejsza stopniowo bóle związane z tymi schorzeniami. W zakażeniach bakteryjnych i wirusowych u dzieci skraca czas trwania biegunek, przeciwdziała odwodnieniu organizmu.

Działa dobroczynnie na wątrobę w jej schorzeniach i schorzeniach woreczka żółciowego, w wypadach zatrucia lekami lub alkoholem. Skutecznie wspomaga leczenie zapalenia nerek i pęcherza moczowego. Przeciwzapalne i znieczulające działanie miodu wykorzystywane jest w leczeniu trudno gojących się ran, oparzeń itp.

Miód nektarowo-spadziowy
Wykazuje działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, wykrztuśne, ma dużą aktywność antybiotyczną – zwany jest miodowym antybiotykiem. Podawany jest w chorobach stawów, skóry oraz układu nerwowego. Ponadto wykazuje działanie moczo- i żółciopędne, dezynfekujące. Stosuje się go w leczeniu górnych dróg oddechowych, dróg żółciowych.

Miód nektarowy-lipowy
Ma silny i wyrazisty smak i zapach. Jest aromatyczny i smaczny. Stosuje się go w przeziębieniach jako środek napotny, przeciwgorączkowy, wykrztuśny, obniżający ciśnienie krwi, uspokajający i przeciwskurczowy. Stosuje się go również w schorzeniach dróg moczowych, reumatycznych i nerwicach. Również wykazuje silne działanie antybiotyczne. Obniża ciśnienie krwi.

Miód nektarowy-rzepakowy
Bardzo jasny i szybko krystalizujący się miód. Znajduje zastosowanie przy miażdżycy, chorobach wątroby i dróg żółciowych oraz w stanach zapalnych dróg oddechowych. Jego działanie antybiotyczne jest słabe. Polecany dla osób cierpiących na choroby serca. Serce to mięsień pracujący bez przerwy, a najlepszą odżywką dla mięśni jest glukoza, którą właśnie zawiera miód rzepakowy. Jest łatwo przyswajalny przez wątrobę, a tym samym zwiększa jej możliwości detoksykacyjne.

Co warto jeszcze wiedzieć o miodzie?
Jest bardzo łatwo przyswajalny przez organizm. Wchłania się bezpośrednio do krwi i trwa poniżej dwóch godzin. Bardzo ważnym składnikiem miodu są różne enzymy. Ze względu na nie nie należy podgrzewać miody powyżej 40st.C. ponieważ wyższe temperatury powodują rozkład enzymów i innych składników organicznych, czyniąc miód tylko mieszaniną cukrów.

Przydatność do spożycia ustalono na 3 lata.

W warunkach domowych miód może być przechowywany w temperaturze 4-20st.C, w zacienionym miejscu. Temperatura ma wpływ na proces krystalizacji. Każdy miód musi w końcu ulec krystalizacji. Proces ten nie zmienia jego właściwości i wartości odżywczo-leczniczych tylko konsystencję. Krystalizując się miód jaśnieje. Miód skrystalizowany można doprowadzić z powrotem do płynności bez utraty jego właściwości wolno podgrzewając go do temp ok. 40st. W warunkach domowych wystarczy położyć słoik niedaleko kaloryfera.

Jak spożywać miód?
Najlepiej rano, na czczo i wieczorem, rozpuszczając wcześniej w małej ilości letniej wody.

Dawkowanie: 

Dzieci 1-4lat 7g (łyżeczka) dziennie,

Dzieci do 16lat 10-40g, 

Dorośli 40-60g dziennie jednorazowo lub w dwóch dawkach. 

Wpis powstał w ramach trzeciej edycji akcji „Wspólne blogowanie przy choince” organizowanego przez pomysłową Paulinę z Oli Loli New Life. By śledzić inne wpisy zapraszam do dołączenia do wydarzenia  na fb – LINK

„Wspólne blogowanie przy choince to niezwykły kalendarz adwentowy. Już
trzeci raz będziemy mieli okazję odwiedzić 24 blogerów pełnych pasji i
pomysłów w ich małych, wirtualnych domach.

Blogowy kalendarz nie
sypnie czekoladą i pierniczkami bo tutaj jedno okienko to jeden wpis i
jeden bloger. Świąteczne przygotowania, listy prezentowe, przepisy na
słodkości, pomysły na ozdoby oraz świąteczne konkursy – to wszystko przy
„wspólnej” choince.”