Pierogi Leniwe

Każdy ma jakieś smaki i potrawy zapamiętane przez nas w dzieciństwie 🙂 Dla mnie taką potrawą są pierogi leniwe. Jakimś cudem zapamiętałam ten przysmak jako moje ulubione danie, chociaż moja mama nie przypomina sobie jak się je robi itp itd. Natomiast daniem, które zapamiętałam jako najgorsze to zupa ogórkowa. Nie pamiętam kiedy ostatni raz ją jadłam… W pamięci mam jeden raz – kiedy mama zmuszała mnie do jej zjedzenia a ja bardzo chciałam rozebrać z ozdób choinkę. Miałam zrobić to kiedy zjem tą paskudną zupę. Niestety!!! Nie było mi to dane! Kiedy ja się męczyłam z tą zupą, mama sama rozebrała choinkę 🙁 Od tego dnia nie ruszyłam ogórkowej! Tak jest, MAMO! Tak to zapamiętałam 🙂 Pozdrowienia! 🙂

Wracając do przyjemnych rzeczy. Pierogi leniwe. MMMMMM… Wspomnienie związane z tym daniem to: sobotni obiad, oczywiście leniwe na talerzu i gdzieś tam z pokoju dobiegały dźwięki sobotniego seansu Walta Disneya „Araaaabska noooooc, araaaabski dzieeeeń”. Każdy wie, o co chodzi 🙂

Teraz mama nie chce mi zrobić leniwych, dlatego sama z Ł. je sobie przygotowuję. Te na zdjęciach zrobił Ł. kiedy ja byłam chora. Oto przepis:

Pierogi leniwe:)

250g twarogu
2 łyżki masła
1 jajko
pół szklanki mąki pszennej
cukier do posypania
sól

Twaróg utrzeć z łyżką masła i żółtkiem (białko ubijamy na sztywną pianę).Dodajemy mąkę. Łączymy masę z ubitymi białkami. Wyrabiamy lekkie ciasto. Dzielimy na cztery części, fomujemy wałeczki, spłaszczamy.
Dzielimy je na ukośne romby lub jakie fantazja nam podpowie kształty. Widelcem robimy wzorek. Wrzucamy je do osolonego wrzątku, gotujemy 1-2 minuty od wypłynięcia ich na powierzchnie. W tym czasie na patelni roztapiamy masło.
Wyławiamy i kładziemy na cedzaku leniwe. Polewamy na talerzy roztopionym masłem, posypujemy cukrem i cynamonem!!!

Jest to danie, które doskonale smakuje choruszkom 🙂
Smacznego!!!
N. i Ł.